1 |
SUGERÁvb. I. tr. A face să se ivească în mintea cuiva, o idee, un gând etc. [< fr. suggérer, cf. lat. suggerere – a pune dedesubt].
|
2 |
SUGERÁvb. I. tr. A face să se ivească în mintea cuiva, o idee, un gând etc. [< fr. suggérer, cf. lat. suggerere – a pune dedesubt]. verb tranzitiv sugera
|
3 |
SUGERÁvb. tr. a face să se ivească în mintea cuiva o idee, un gând. (< fr. suggérer, lat. suggerere) verb tranzitiv sugera
|
4 |
SUGERÁ(a ~) vb., ind. prez. 3 sugereáză verb tranzitiv sugera
|
5 |
SUGERÁv. a pune în minte, a inspira: a sugera o idee. verb tranzitiv sugerà
|
6 |
SUGERÁvb. I. tr. A face să se ivească în mintea cuiva, o idee, un gând etc. [< fr. suggérer, cf. lat. suggerere – a pune dedesubt]. verb tranzitiv sugera
|
7 |
SUGERÁvb. tr. a face să se ivească în mintea cuiva o idee, un gând. (< fr. suggérer, lat. suggerere) verb tranzitiv sugera
|
8 |
SUGERÁ(a ~) vb., ind. prez. 3 sugereáză verb tranzitiv sugera
|
9 |
SUGERÁv. a pune în minte, a inspira: a sugera o idee. verb tranzitiv sugerà
|
10 |
SUGERÁvb. I. tr. A face să se ivească în mintea cuiva, o idee, un gând etc. [< fr. suggérer, cf. lat. suggerere – a pune dedesubt]. adjectiv sugera
|
11 |
SUGERÁvb. I. tr. A face să se ivească în mintea cuiva, o idee, un gând etc. [< fr. suggérer, cf. lat. suggerere – a pune dedesubt]. verb tranzitiv sugera
|
12 |
SUGERÁvb. tr. a face să se ivească în mintea cuiva o idee, un gând. (< fr. suggérer, lat. suggerere) verb tranzitiv sugera
|
13 |
SUGERÁ(a ~) vb., ind. prez. 3 sugereáză verb tranzitiv sugera
|
14 |
SUGERÁv. a pune în minte, a inspira: a sugera o idee. verb tranzitiv sugerà
|
<< SUGERÁRE | SUFRÁJ >> |