1 |
abunda(''v.intranz.'') a fi, a se găsi din belșug, în mare cantitate. | a avea, a conține; a folosi din belșug.
|
2 |
abundavb. I. intr. 1. A fi din belșug, a prisosi. 2. (Rar) A avea, a poseda din belșug. [Cf. lat. abundare, fr. abonder].
|
3 |
abundavb. intr. a fi, a se găsi, a avea din belșug. (după fr. abonder, lat. abundare)
|
4 |
abundavb., ind. prez. 3 sg. și pl. abúndă; ger. abundând
|
5 |
abundavb. I. intranz. 1. A fi din belşug, a prisosi. 2. (Rar) A conţine, a folosi din belşug. [fr. abonder, lat. abundare]
|
6 |
abundavb. I. intr. 1. A fi din belșug, a prisosi. 2. (Rar) A avea, a poseda din belșug. [Cf. lat. abundare, fr. abonder].
|
7 |
abundavb. I. intr. 1. A fi din belșug, a prisosi. 2. (Rar) A avea, a poseda din belșug. [Cf. lat. abundare, fr. abonder]. verb abunda
|
8 |
abunda(a ~) vb., ind. prez. 3 abúndă; ger. abundấnd verb abunda
|
9 |
abundav. a prisosi: România abundă în vii. verb abundà
|
10 |
abundavb. I. intr. 1. A fi din belșug, a prisosi. 2. (Rar) A avea, a poseda din belșug. [Cf. lat. abundare, fr. abonder]. substantiv feminin abunda
|
11 |
abundavb. I. intr. 1. A fi din belșug, a prisosi. 2. (Rar) A avea, a poseda din belșug. [Cf. lat. abundare, fr. abonder]. verb abunda
|
12 |
abunda(a ~) vb., ind. prez. 3 abúndă; ger. abundấnd verb abunda
|
13 |
abundav. a prisosi: România abundă în vii. verb abundà
|
<< shock | acera >> |